清平乐·降嵩储昂，仙驭来尘表

清平乐·降嵩储昂，仙驭来尘表原文：

韵译张生手拿周朝石鼓文的拓本， 劝我写一首咏赞它的石鼓歌。杜甫李白才华盖世但都作古， 薄才之人面对石鼓无可奈何。周朝政治衰败全国动荡不安， 周宣王发愤起兵挥起了天戈。庆功之时大开明堂接受朝贺， 诸侯接踵而至剑佩叮?撞磨。宣王田猎驰骋岐阳多么英俊， 四方禽兽无处躲藏都被网罗。为把英雄功业刻石扬名万世， 凿山石雕石鼓毁坏高山嵯峨。随从之臣才艺都是世上第一， 挑选优秀撰写刻石放在山坡。任凭长年雨打日晒野火焚烧， 仗着鬼神守护石鼓永不湮没。你从哪里得来这拓本的底稿？ 丝毫都很完备一点也无差错。言辞严谨内容奥密难于理解， 字体不象隶书蝌文自成一格。年代久远难免受损笔画残缺， 仍象得剑斩断活生生的蛟鼍。字迹有如鸾凤翔飞众仙飘逸， 笔画恰似珊瑚碧树枝?交错。苍劲钩连象金绳铁索穿锁钮， 浑然又象织梭化龙九鼎沦没。浅见儒士编纂诗经却不收入， 大雅小雅内容狭窄并不壮阔。孙子周游未到秦地无知难怪， 采诗不全象取星宿却漏羲娥。啊我虽好古却苦于生得太晚， 对着石鼓文我哭得涕泪滂沱。想当年我蒙召做国子监博士， 那年正改纪元年号称着元和，我的朋友在凤翔府任职从事， 曾经为我设计挖掘石鼓坑窝。我刷帽沐浴禀告国子监祭酒； “如此至宝文物世上能存几多？只要包毡裹席就能立即运到， 十个石鼓运载只需几匹骆驼。进献太庙把它比作文物郜鼎， 那声价百倍于郜鼎岂是太过？皇恩浩荡如果准许留在太(...)
五、六句先写进入佛寺。“一灯”指寺里的长明灯。“群动息”，语出陶渊明《饮酒》“日入群动息”，指一切都归于沉寂。“孤磬”指僧人夜里诵佛经的击磬声。“四天”指四禅天，佛教所谓色界诸天，即整个天空。两句意为，进入佛寺，所见一灯孤明，犹感四面静寂，只听到僧人夜里诵经的击磬声，悠然响在寂静的夜空中。末二句(...)
此诗只题作“三五七言”而不言及诗歌内容主题，可知诗人的创作意图本是偏重作品的形式特征，即只要满足全篇两句三言、两句五言、两句七言的体式要求就能成诗了。可以说，诗题中已经包含了明确的诗体形式内涵。严(...)
人尽说、铜虎分贤，银潢储秀，巩固行都藩屏。棠阴散暑，鼎篆凝香，永日一庭虚静。红袖持觞，彩笺挥翰，适意酒豪诗俊。看飞云丹诏，行沙金勒，待公归觐。
去过上海豫园的游客，都知道进入园门看到的第一座建筑叫三(...)
足见开头意象的如此崛起，决非偶然。说明作者在目累累邱坟时被激直的对人生的悟发有其焦灼性。作者确是为眼前图景百触目惊心。也正因为这种悟发和焦灼来自眼前的严峻生活图景以及由此而联到的、长期埋葬在诗人记忆仓库中的决象，所以这开头的涵盖性就异常广阔，气势异常充沛，思维触角轩翥不群。这正是唐代诗僧皎然说的：“诗人之思初发，取境偏高，则一首举体便高”。（《诗式》）作者出了郭门以后，其所见所想，几乎无一而不与一“去”一“来”、一生一死有关。埋葬死人的“古墓”是人生的最后归宿了，然而死人也还是难保。他们的墓被平成耕地了，墓边的松柏也被摧毁而化为禾薪。人生，连同他们的坟墓，与时日而俱逝，而新的田野，却又随岁月而俱增。面对着这样的凄凉现象，面对着那一个“时”，却又偏偏是“世积乱离”（《文心雕龙·明诗》）、大地兵戈、生民涂炭之时，诗人对眼前一“去”一“来”的鱼龙变幻，不由引起更深的体会，而愁惨也就愈甚了。既然“来者”的大难一步逼近一步，他不能不为古今代谢而沉思；既然看到和听到白扬为劲风所吹，他不能不深感白扬之“悲”从而自伤身世。历来形容悲风，都是突出其“萧萧”声。为此，诗人不由沉浸到一种悲剧美的审美心态积淀之中而深有感发，终于百感苍茫地发出惊呼：白扬多悲风，萧萧愁杀人！墓前墓后的东西很多，而只归结到“白扬”(...)
这是一首惜春忆春的小词。写自己独游洛阳城东郊，饮酒观花时而产生的愿聚恐散的感情。这首词为作者与友人春日在洛阳东郊旧地重游时有感而作，在时间睛跨了去年、今年、明年。上片由现境而忆已过之境，即由眼前美景而思去年同游之乐。下片再由现境(...)
秦淮有水水无情，还向金陵漾春色。

清平乐·降嵩储昂，仙驭来尘表拼音解读：

yùn yì zhāng shēng shǒu ná zhōu cháo shí gǔ wén de tuò běn ， quàn wǒ xiě yī shǒu yǒng zàn tā de shí gǔ gē 。dù fǔ lǐ bái cái huá gài shì dàn dōu zuò gǔ ， báo cái zhī rén miàn duì shí gǔ wú kě nài hé 。zhōu cháo zhèng zhì shuāi bài quán guó dòng dàng bú ān ， zhōu xuān wáng fā fèn qǐ bīng huī qǐ le tiān gē 。qìng gōng zhī shí dà kāi míng táng jiē shòu cháo hè ， zhū hóu jiē zhǒng ér zhì jiàn pèi dīng ?zhuàng mó 。xuān wáng tián liè chí chěng qí yáng duō me yīng jun4 ， sì fāng qín shòu wú chù duǒ cáng dōu bèi wǎng luó 。wéi bǎ yīng xióng gōng yè kè shí yáng míng wàn shì ， záo shān shí diāo shí gǔ huǐ huài gāo shān cuó é 。suí cóng zhī chén cái yì dōu shì shì shàng dì yī ， tiāo xuǎn yōu xiù zhuàn xiě kè shí fàng zài shān pō 。rèn píng zhǎng nián yǔ dǎ rì shài yě huǒ fén shāo ， zhàng zhe guǐ shén shǒu hù shí gǔ yǒng bú yān méi 。nǐ cóng nǎ lǐ dé lái zhè tuò běn de dǐ gǎo ？ sī háo dōu hěn wán bèi yī diǎn yě wú chà cuò 。yán cí yán jǐn nèi róng ào mì nán yú lǐ jiě ， zì tǐ bú xiàng lì shū kē wén zì chéng yī gé 。nián dài jiǔ yuǎn nán miǎn shòu sǔn bǐ huà cán quē ， réng xiàng dé jiàn zhǎn duàn huó shēng shēng de jiāo tuó 。zì jì yǒu rú luán fèng xiáng fēi zhòng xiān piāo yì ， bǐ huà qià sì shān hú bì shù zhī ?jiāo cuò 。cāng jìn gōu lián xiàng jīn shéng tiě suǒ chuān suǒ niǔ ， hún rán yòu xiàng zhī suō huà lóng jiǔ dǐng lún méi 。qiǎn jiàn rú shì biān zuǎn shī jīng què bú shōu rù ， dà yǎ xiǎo yǎ nèi róng xiá zhǎi bìng bú zhuàng kuò 。sūn zǐ zhōu yóu wèi dào qín dì wú zhī nán guài ， cǎi shī bú quán xiàng qǔ xīng xiǔ què lòu xī é 。ā wǒ suī hǎo gǔ què kǔ yú shēng dé tài wǎn ， duì zhe shí gǔ wén wǒ kū dé tì lèi pāng tuó 。xiǎng dāng nián wǒ méng zhào zuò guó zǐ jiān bó shì ， nà nián zhèng gǎi jì yuán nián hào chēng zhe yuán hé ，wǒ de péng yǒu zài fèng xiáng fǔ rèn zhí cóng shì ， céng jīng wéi wǒ shè jì wā jué shí gǔ kēng wō 。wǒ shuā mào mù yù bǐng gào guó zǐ jiān jì jiǔ ； “rú cǐ zhì bǎo wén wù shì shàng néng cún jǐ duō ？zhī yào bāo zhān guǒ xí jiù néng lì jí yùn dào ， shí gè shí gǔ yùn zǎi zhī xū jǐ pǐ luò tuó 。jìn xiàn tài miào bǎ tā bǐ zuò wén wù gào dǐng ， nà shēng jià bǎi bèi yú gào dǐng qǐ shì tài guò ？huáng ēn hào dàng rú guǒ zhǔn xǔ liú zài tài (...)
wǔ 、liù jù xiān xiě jìn rù fó sì 。“yī dēng ”zhǐ sì lǐ de zhǎng míng dēng 。“qún dòng xī ”，yǔ chū táo yuān míng 《yǐn jiǔ 》“rì rù qún dòng xī ”，zhǐ yī qiē dōu guī yú chén jì 。“gū qìng ”zhǐ sēng rén yè lǐ sòng fó jīng de jī qìng shēng 。“sì tiān ”zhǐ sì chán tiān ，fó jiāo suǒ wèi sè jiè zhū tiān ，jí zhěng gè tiān kōng 。liǎng jù yì wéi ，jìn rù fó sì ，suǒ jiàn yī dēng gū míng ，yóu gǎn sì miàn jìng jì ，zhī tīng dào sēng rén yè lǐ sòng jīng de jī qìng shēng ，yōu rán xiǎng zài jì jìng de yè kōng zhōng 。mò èr jù (...)
cǐ shī zhī tí zuò “sān wǔ qī yán ”ér bú yán jí shī gē nèi róng zhǔ tí ，kě zhī shī rén de chuàng zuò yì tú běn shì piān zhòng zuò pǐn de xíng shì tè zhēng ，jí zhī yào mǎn zú quán piān liǎng jù sān yán 、liǎng jù wǔ yán 、liǎng jù qī yán de tǐ shì yào qiú jiù néng chéng shī le 。kě yǐ shuō ，shī tí zhōng yǐ jīng bāo hán le míng què de shī tǐ xíng shì nèi hán 。yán (...)
rén jìn shuō 、tóng hǔ fèn xián ，yín huáng chǔ xiù ，gǒng gù háng dōu fān píng 。táng yīn sàn shǔ ，dǐng zhuàn níng xiāng ，yǒng rì yī tíng xū jìng 。hóng xiù chí shāng ，cǎi jiān huī hàn ，shì yì jiǔ háo shī jun4 。kàn fēi yún dān zhào ，háng shā jīn lè ，dài gōng guī jìn 。
qù guò shàng hǎi yù yuán de yóu kè ，dōu zhī dào jìn rù yuán mén kàn dào de dì yī zuò jiàn zhù jiào sān (...)
zú jiàn kāi tóu yì xiàng de rú cǐ jué qǐ ，jué fēi ǒu rán 。shuō míng zuò zhě zài mù lèi lèi qiū fén shí bèi jī zhí de duì rén shēng de wù fā yǒu qí jiāo zhuó xìng 。zuò zhě què shì wéi yǎn qián tú jǐng bǎi chù mù jīng xīn 。yě zhèng yīn wéi zhè zhǒng wù fā hé jiāo zhuó lái zì yǎn qián de yán jun4 shēng huó tú jǐng yǐ jí yóu cǐ ér lián dào de 、zhǎng qī mái zàng zài shī rén jì yì cāng kù zhōng de jué xiàng ，suǒ yǐ zhè kāi tóu de hán gài xìng jiù yì cháng guǎng kuò ，qì shì yì cháng chōng pèi ，sī wéi chù jiǎo xuān zhù bú qún 。zhè zhèng shì táng dài shī sēng jiǎo rán shuō de ：“shī rén zhī sī chū fā ，qǔ jìng piān gāo ，zé yī shǒu jǔ tǐ biàn gāo ”。（《shī shì 》）zuò zhě chū le guō mén yǐ hòu ，qí suǒ jiàn suǒ xiǎng ，jǐ hū wú yī ér bú yǔ yī “qù ”yī “lái ”、yī shēng yī sǐ yǒu guān 。mái zàng sǐ rén de “gǔ mù ”shì rén shēng de zuì hòu guī xiǔ le ，rán ér sǐ rén yě hái shì nán bǎo 。tā men de mù bèi píng chéng gēng dì le ，mù biān de sōng bǎi yě bèi cuī huǐ ér huà wéi hé xīn 。rén shēng ，lián tóng tā men de fén mù ，yǔ shí rì ér jù shì ，ér xīn de tián yě ，què yòu suí suì yuè ér jù zēng 。miàn duì zhe zhè yàng de qī liáng xiàn xiàng ，miàn duì zhe nà yī gè “shí ”，què yòu piān piān shì “shì jī luàn lí ”（《wén xīn diāo lóng ·míng shī 》）、dà dì bīng gē 、shēng mín tú tàn zhī shí ，shī rén duì yǎn qián yī “qù ”yī “lái ”de yú lóng biàn huàn ，bú yóu yǐn qǐ gèng shēn de tǐ huì ，ér chóu cǎn yě jiù yù shèn le 。jì rán “lái zhě ”de dà nán yī bù bī jìn yī bù ，tā bú néng bú wéi gǔ jīn dài xiè ér chén sī ；jì rán kàn dào hé tīng dào bái yáng wéi jìn fēng suǒ chuī ，tā bú néng bú shēn gǎn bái yáng zhī “bēi ”cóng ér zì shāng shēn shì 。lì lái xíng róng bēi fēng ，dōu shì tū chū qí “xiāo xiāo ”shēng 。wéi cǐ ，shī rén bú yóu chén jìn dào yī zhǒng bēi jù měi de shěn měi xīn tài jī diàn zhī zhōng ér shēn yǒu gǎn fā ，zhōng yú bǎi gǎn cāng máng dì fā chū jīng hū ：bái yáng duō bēi fēng ，xiāo xiāo chóu shā rén ！mù qián mù hòu de dōng xī hěn duō ，ér zhī guī jié dào “bái yáng ”(...)
zhè shì yī shǒu xī chūn yì chūn de xiǎo cí 。xiě zì jǐ dú yóu luò yáng chéng dōng jiāo ，yǐn jiǔ guān huā shí ér chǎn shēng de yuàn jù kǒng sàn de gǎn qíng 。zhè shǒu cí wéi zuò zhě yǔ yǒu rén chūn rì zài luò yáng dōng jiāo jiù dì zhòng yóu shí yǒu gǎn ér zuò ，zài shí jiān jīng kuà le qù nián 、jīn nián 、míng nián 。shàng piàn yóu xiàn jìng ér yì yǐ guò zhī jìng ，jí yóu yǎn qián měi jǐng ér sī qù nián tóng yóu zhī lè 。xià piàn zài yóu xiàn jìng (...)
qín huái yǒu shuǐ shuǐ wú qíng ，hái xiàng jīn líng yàng chūn sè 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

秦淮有水水无情，还向金陵漾春色。
“著酒行行满袂风。”起句写自己带了酒意在原野上奔走，秋风满怀，便觉天地之寥廓。“草枯霜鹘落晴空，”举目清秋，(...)
驾扁舟，冲剧暑。千里江上去。夜宿晨兴，一一旧时路。百年忘了旬头，被人馋破，故纸里、是争雄处。||1111怎生诉。欲待细与分疏，其如有凭据。包里生鱼，活底怎遭遇。相逢樽酒何时，征衫容(...)

相关赏析

驾言陟东阜，望坟思纡轸。
白云堪卧君早归。
欲去不去迟迟，未展平生所伫。
江风静，日高未起，
泻酒木栏椒叶盖，病容扶起种菱丝。(...)

作者介绍

龚诩 龚诩（1381～1469）明代学者。一名翊，字大章，号纯庵，南直隶苏州府昆山（今属江苏）人。建文时为金川门卒，燕兵至，恸哭遁归，隐居授徒，后周忱巡抚江南，两荐为学官，坚辞，有《野古集》。